Marcin Luter - John Todd.

źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Książka poniżej recenzowana pochodzi z księgozbioru Biblioteki Pedagogicznej. Pierwszy raz przygodę z nią zacząłem na drugim roku studiów, potem znów wypożyczałem i znów wypożyczałem. Jak widzicie - cieszy się u mnie specjalną popularnością. Jest to prawdziwa przygoda czytelnicza, od siebie dodam, że bez względu na wyznawany raczej światopogląd. Marcin Luter to postać, która poprzez własne  , intelektualne boje i samotną walkę przed 1517 rokiem - z własnymi demonami i wątpliwościami , chcąc nie chcąc doprowadził do powstania kościoła ewangelickiego. A właściwie kościołów. Początkowo nie chciał tego, chciał jedynie by aktualny Kościół się odnowił, ale przybicie w 1517 roku 95 tez - ostatecznie ruszyło olbrzymią lawinę nie do zatrzymania. Czyta się świetnie, mnie trafiło się bodajże wydanie z 1983 roku. Napisana książka "ze swadą" - wciąż wywołuje u Czytelnika rozmaite refleksje. polecam.

 

Język łaciński dla prawników. /Jan Rezler/ .

 źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Książka ta pochodzi ze zbiorów Biblioteki Pedagogicznej. Wypożyczyłem ją dlatego , że moja przygoda z językiem łacińskim - mimo, że lektorat zakończyłem w 2004 roku - wciąż trwa. W swoim księgozbiorze z kolei posiadam książkę "Język łaciński dla lektoratów szkół wyższych". Książka wyżej opiniowana świetnie ją uzupełniła. "Język łaciński dla prawników" - jest skonstruowany tak, że przyswajanie języka łacińskiego nie stanowi większego problemu. Na końcu jest solidny indeks, z resztą pod każdym "preparowanym" tekstem jest zamieszczony bardzo pokaźny słownik, tłumaczący, naprawdę dogłębnie każde słówko, a także historię użycia danej konstrukcji. Czyli mamy sporo historii łaciny. Polecam, oczywiście humanistom, filologom klasycznym, historykom i prawnikom ;-). Książka wbrew nazwie nie nuży, można ją śmiało czytać i zgłębiać - jest przystępna, zresztą język łaciński - mimo , że martwy jest językiem fleksyjnym jak język polski .

Wiktoria i Oliver Cromwell. /3 opinie/.

 Lytton Strachey - Królowa Wiktoria. Dzieło długie, doskonale się czytające , i będące do tej pory sporym kompendium wiedzy na temat królowej Wiktorii. A postać to zacna, i bardzo kolorowa zarazem. Ta, której wszyscy się bali. Ta, której nienawidzono. Ta, która uzyskała koronę będąc prawie dzieckiem. Polecam ! 

Cromwell i jego wiek - Stanisław Grzybowski. Stanisława Grzybowskiego można nie przedstawiać: pisał on fenomenalne biografie, i taka jest też ta. Napisana z rzetelnością, wspaniałym , miejscami niemal poetyckim językiem, co rzadko się zdarza w prozie historycznej.

Christopher Hill - Oliwer Cromwell i Rewolucja Angielska - czyta się z pewnością gorzej niż Grzybowskiego, ale też jest warta uwagi. Powróciłem do niej po latach. I polecam, jest to zagraniczny Autor, więc i inne spojrzenie na Rewolucję Angielską :-) .