Trzy książki, trzy opinie.

 Michał Krupa - "Płytkie groby na Syberii". Lektura książki jest wstrząsająca. Po latach nic nie traci na aktualności, a pozostaje jedynie ją polecić. Michał Krupa - pół Polak , pół  - Austriak, w wyniku rozmaitych okoliczności trafia do łagru na Syberii. Już wcześniej jednak przeżywa piekło związane z II Wojną Światową. Książka wstrząsająca jak napisałem powyżej, porusza też niezwykłymi barwnymi opisami przeżyć Autora i innych osób, z którymi zetknął go los. Pozostaje w pamięci na długo, na bardzo długo. 

  Adam Kersten - Historia Szwecji. Źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Uwielbiam sięgać po przekrojowe historie rozmaitych państw i narodów. I tym razem miałem przyznam, dobrą rękę. Historia Szwecji została przedstawiona od czasów najdawniejszych po okres powojenny. Nieco "trąci myszką" z racji roku wydania, ale jest pełna ciekawostek, dużo wątków polskich - wszak szwedzka historia z historią Polski jest miejscami powiązana. Lektura nie nuży, mnóstwo map, tabel, ilustracji czarno - białych. Polecam. 

  źródło zdjęcia :-> Lubimy Czytać. Karol Modzelewski - Barbarzyńska Europa . Lektura nieco zajęła czasu, raczej nie jest do końca przystępna, z racji naukowości swojej narracji - ale - muszę to napisać - jest cenna z racji wielu zawartych ciekawostek, na temat np. zemsty rodowej wśród różnych plemion, rekonstrukcji ich wierzeń, zwyczajów, obyczajów, zawiera bogatą bazę źródłową , literaturę przedmiotu i przypisy. Też polecam. Ps. Aktualnie Jestem w połowie książki Jerzego Krasuskiego - Historia Niemiec - i od razu napiszę, że ta cegła jest pełna mnóstwa ciekawostek, ale nie wiem, czy zdążę z jej lekturą  przed terminem zwrotu

 

Zapomniane narody Europy - Jerzy Strzelczyk. /Biblioteka Publiczna/

  źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Książka pochodzi ze zbiorów lokalnej Biblioteki Publicznej. Wielokrotnie "wpadała" mi w oko i wielokrotnie niestety nie wypożyczałem. Jednak z racji tego, że ostatnio znów jest mi bliska starożytność i średniowiecze, postanowiłem w końcu wypożyczyć. Nie będę wymieniać poszczególnych zapomnianych Narodów. Ale trochę ich jest, także nie wspomnianych w publikacji. Co do szybkości czytania - można pozycję pochłonąć i zostać z jej treścią na dłużej. Nasze korzenie, etnogeneza, są bowiem skomplikowane, przez tereny Europy "przewalały" się dosłownie ludy i narody wszelakiej maści. Popularne są ostatnio testy genetyczne, mające udowadniać skomplikowane korzenie nie tylko Europejczyków. Książka posiada ilustracje, przypisy i bogatą literaturę. Można się z niej "wciąż" wiele dowiedzieć. Polecam.

Królowa naszych czasów - Robert Hardman. E - book. /księgozbiór własny/ .

  źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Kolejna książka z kategorii "Windsorowie" na moim blogu. Tym razem  - a raczej znów - e - book. Czytałem dość długo, z racji objętości. I powiem tak:-> najlepiej czytać biografie zmarłych już osób i coś jeszcze - nie sugerować się żadnym Netflixem - ja nie mam wykupionego do niego dostępu i nie zamierzam wykupywać, a to  z tej racji, że wszelakie ekranizacje serialowo - filmowe - odbiegają od prawdy. Jak wspomniałem - czytałem powoli. Książka wydaje się być solidną pozycją, z racji mnóstwa przypisów, bibliografii i podawania źródeł zdjęć. Elżbieta II - niesamowita postać, która do końca starała się wypełniać obowiązki, jakie spadły na nią w 1952 roku, po śmierci jej ojca. Swoją koronację uważała za akt ściśle religijny, i obrzęd w czasie jej namaszczenia olejami - zobowiązywał ją , według niej samej - do "bycia zawsze w pionie". Można powiedzieć, że byłą też ostoją brytyjskiej, niespisanej konstytucji. Autor śmiem twierdzić - stanął na wysokości zadania, i "zbudował" tę biografię w sposób bardzo solidny. A jednak - czeka nas jeszcze w przyszłości wysyp rozmaitych ciekawostek i nieznanych faktów z życia monarchini. Na swoim Kindle na przestrzeni kilku lat zgromadziłem chyba osiem wykupionych e booków na temat brytyjskiej monarchii - prawie do wszystkich wracam. A jak podsumować tę ? Myślę, że ta biografia Elżbiety II ze wszystkich innych dostępnych jest najbardziej solidna.

Iliada - Homer.

 

źródło zdjęcia: Empik. Iliada - jak można o niej źle pisać? Na pewno nie w moim przypadku. Pierwszy raz zetknąłem się z nią na pierwszym roku studiów historycznych, gdzie była obowiązkową lekturą do egzaminu z historii starożytnej. I pamiętam Św. P. już Wykładowcę, który dokładnie z niej przepytywał, między innymi z opisu Tarczy Achillesa. Podobnie jak przy Odysei - dawkowałem lekturę powoli, bo i uważnej lektury ona wymaga. Czy można do zapoznania się z nią zachęcić nie - historyków  i nie - filologów polskich czy klasycznych ? (Tak na marginesie - filolodzy klasyczni obcują na studiach i potem z oryginałem). Uważam, że można zachęcać. Mnogość wątków, dzieje wojny trojańskiej, bogactwo postaci, tak ludzkich, boskich jak i pół  - boskich - sprawia, że mamy czytelniczą ucztę. Należy jednak już na początku "wgryźć" się w specyficzny język, a w przekład tym bardziej. Nie byłą to lektura łatwa, ale po kilkunastu latach była bardzo przyjemnym powrotem do Arcydzieła.

Homer - Odyseja.

  źródło zdjęcia: Empik.

Trudno pisać o tej książce, z wielu powodów. Na pierwszym roku studiów obowiązkową dla mojego roku przy zaliczaniu ćwiczeń była z kolei "Iliada" , którą teraz czytam ponownie . Moim marzeniem jest opanować na tyle antyczną grekę, by właśnie "Iliadę" i "Odyseję" móc czytać w oryginale. Przebrnąłem przez egzemplarz z biblioteki publicznej, wydany - opracowany małym drukiem. Ale było warto. Tematyka "Odysei" jest chyba wszystkim znana. Zaskakuje też to, że czytelnik może "zżyć" się z głównymi bohaterami, przeżywać ich koleje  i losy. I tak tu właśnie jest. Dzieło to jest kanonem literackim naszej strefy cywilizacyjnej, dlatego warto sięgnąć - chociaż jak już we wstępie wiecie, większą uwagę w szkołach średnich czy na kierunkach humanistycznych zwraca się na "Iliadę". Pozostaje mi zachęcać do lektury, można przebrnąć, ja czytałem z przerwami: najpierw dwie księgi, potem jedna, potem trzy, potem dwie. Ale - naprawdę warto. Kłania tu się rozmaita komparatystyka humanistyczna - dzieło bowiem można , jak to jest z greckimi i nie tylko greckimi eposami - odczytywać na różne sposoby, jest studnią bez dnia - kopalnią symboli i archetypów.

2 opinie - Hammond - Dzieje Grecji . / Historia świata śródziemnomorskiego - praca zbiorowa.

  źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Śródziemnomorze fascynuje mnie od dziecka, poza tym uczę się wciąż greki i odkurzam łacinę. Dzieje Grecji Hammonda - to prawdziwa cegła, liczy sobie blisko ponad 800 stron. I warto w niej czytać i przypisy i aneksy na końcu, jak i w tekście analizować mapy i plany bitew. Wspaniała lektura, obszerna, dociekliwa, wyczerpująca. Wciąga od pierwszych stron, a to za sprawą poetyckiego wręcz języka, który "kupuje" Czytelnik między innymi w opisie warunków naturalnych starożytnej Grecji. Polecam. 

źródło zdjęcia - > Lubimy czytać. Praca zbiorowa i ujęcie bardzo przekrojowe, od czasów najdawniejszych, po współczesność. Bliska francuskiej szkole historycznej "Annales" - która skupiała się nie tylko na historii politycznej czy wojskowej, ale i życiu codziennym zwykłych ludzi, gospodarce, warunkom naturalnym . Bardzo dużo map, schematów, tabel i analiz. Również polecam.

Religia Starożytnych Egipcjan - Jaroslav Cerny.

 

 źródło zdjęcia: własne.

Z religią starożytnych Egipcjan jest tak, że po wielu, wielu wiekach wciąż zastanawia, inspiruje i wywołuje też wiele pytań. Opiniowana książka jest książką leciwą, ale trzeba z drugiej wspomnieć, że jest dla nas wciąż takim "fundamentalnym" rdzeniem na temat religijności Egipcjan. Autor książki był czeskim egiptologiem, i stworzył dzieło - jak oczywiście na starożytny Egipt przystało - wciągające. Obok opisu narodzin religii Egipcjan mamy odniesienia do ich mitologii, dzieje przeobrażania się bóstw, a także bardzo dokładny opis balsamowania zwłok co bogatszych starożytnych mieszkańców Doliny Nilu. Jest mnóstwo ilustracji, obrazujących sposoby przedstawiania obiektów kultu, mnóstwo ciekawostek. Lektura w żaden sposób nie nuży, przybliża egzotyczne z jednej strony, a z drugiej bardziej znane aspekty egipskiej religii.

Historia Starożytnych Greków do końca wojen perskich - Wipszycka i Bravo / Chronologia polska red. B. Włodarski.

 źródło zdjęcia: Allegro. Nie ukrywam, że od pewnego czasu zaczął mnie na nowo fascynować świat starożytnych Greków. Czytam też Hammonda - obszerne i monumentalne "Dzieje Grecji". Jednak Jednak powyższa książka - "Historia starożytnych Greków Tom 1  - do końca wojen perskich" - jest genialną syntezą rodzimych Autorów - od czasów "bardzo" archaicznych po epokę klasyczną.Publikacja jest podzielona na rozdziały. Zawiera mnóstwo map, czarno - białych i ilustracji, i schematów. Jest to raczej syntetyczny podręcznik - ale moje zdanie jest takie, że również i nie - historyk i nie - student historii może do niego zaglądnąć. Narracja książki prowadzona przez Autorów jest niezwykle przystępna. Po lekturze mam w planach sięgnięcie po drugi i trzeci tom. I na lekturę - a raczej przerobienie - czekają z mojego księgozbioru dwa podręczniki do greki klasycznej. Starożytność, zwłaszcza ta grecka, ale i rzymska -  potrafi inspirować po wiekach w najrozmaitszy sposób. Powyższy tom też taki jest Nie tylko przedstawia zróżnicowany świat Greków, ale i rzuca - podobnie jak reflektor -  światło na bardzo wiele skomplikowanych składowych historii Greków. 

źródło zdjęcia: Tantis.pl. Na początek - czym jest "chronologia" ? Chronologia to jedna z nauk pomocniczych historii, zajmująca się między innymi sposobami utrwalania i obliczania mijającego czasu, ustalaniem rzeczywistego czasu wydarzeń, budową kalendarzy,  - na przestrzeni wieków, obliczaniem "wypadania" danego święta w interesującym nas roku. Powyższa jest zawężona do Polski, - jednak nie w obecnych jej granicach. Z tego dzieła dowiemy się nie tylko -  na podstawie tabel zamieszczonych w końcu książki -  dat panowań danych władców polskich, ale poznamy historię -  miejscami dość szczegółową -  kalendarzy: juliańskiego, gregoriańskiego,( i innych)  sposoby obliczania Wielkanocy na podstawie podanych danych, a także - dzięki tabelkom -  stanowiącym jakąś połowę omawianej publikacji -  możemy spróbować / wziąć się za obliczenie jakiejś daty w przeszłości. Tak więc ważne są tutaj tabele, schematy, plus rozmaite zestawienia . Przeczytałem bardzo szybko -  i szkoda, że dopiero teraz. Warto w tej książce przeczytać jej zawartość od przysłowiowej deski do deski . A także dane zawarte w tabelach .

Andrzej Chwalba - Samobójstwo Europy - Wielka Wojna 1914 - 1918 . / Tatarkiewicz Historia Filozofii tom I i II.

   Źródło zdjęcia - Lubimy Czytać . 

Jeśli chodzi o książkę Profesora Andrzeja Chwalby  - Samobójstwo Europy - Wielka Wojna 1914 - 1918 - to jest ona dziełem naprawdę obszernym. Prawdziwa biblioteczna cegła, niemniej nie została napisana tylko z myślą o historykach, ale  - jak śmiem twierdzić po lekturze - do znacznie szerszego grona odbiorców. Z tak zwanymi cegiełkami, nie tylko historycznymi - jest powszechny problem: widząc książkę tak obszerną, wiele osób się już z góry uprzedza, zniechęca. Ale nie powinno być w przypadku wyżej opiniowanej. Jest obszerna, jednakże napisana takim językiem, że nawet przeciętny laik potrafi dzięki niej "złapać bakcyla" historii. Obok opisów z  historii politycznej  - jest jej niewiele, mamy świetny wykład na temat genezy I Wojny Światowej, życia codziennego żołnierzy, czy też - bardzo przystępne omówienie militariów. Fakt - czytanie zajmuje, ale nie jest to stracony czas. Zachęcam do odwiedzenia bibliotek :-) . 

 

Władysław Tatarkiewicz - Historia Filozofii tom I. Źródło zdjęć :-> Bonito. Dwa tomy genialnego Autora. Tom pierwszy obejmuje okres od starożytności do średniowiecza. Tom drugi - od renesansu po wiek XIX. I wbrew pozorom - nie jest to lektura żmudna, wręcz przeciwnie - jako klasyka polskiej historii filozofii, po upływie wielu lat - jest z zainteresowaniem czytana przez szerokie grono odbiorców. Osobiście  najbardziej przypadłą mi lektura drugiej części pierwszego tomu - czyli średniowiecza. Władysław Tatarkiewicz kojarzy się przeważnie z przedmiotem "Historia Filozofii" - obowiązkowym chyba w programie wszystkich studiów. Do pierwszego tomu tak więc wróciłem po latach, do drugiego tomu zajrzałem po raz pierwszy. Pozdrawiam i życzę Spokojnych Świąt :-)) . 

 

Dwie książki, dwie opinie - Henryk Zins - Historia Anglii, Jerzy Topolski - Metodologia historii.

  źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Co do tej książki, trafiło do mych rąk starsze wydanie. Praca jest przekrojowa, swoje lata już ma , i chyba bardziej została pomyślana jako przekrojowy podręcznik dla studentów filologii angielskiej. Być może jak to się mawia czy pisze - miejscami "trąci myszką" - to jednak i tak - mimo tego - da się wyłapać mnóstwo ciekawostek. Książkę ubogacają czarno - białe mapy, indeksy i bibliografia. Jednak - jak dla mnie - jest zbyt przekrojowa , bardziej szczegółowe książki na tematy angielskie i brytyjskie czytałem - jednak - można polecić. 

źródło zdjęcia:-> Allegro. Książka też leciwa, miejscami nieaktualna, poza tym wiele wtrąceń o marksizmie - leninizmie. Jednak, podobnie jak w powyżej opiniowanej, pewne rzeczy ciekawe "można wyłapać". Są nowsze książki Autora, między innymi posiadam jego :"Jak się pisze i rozumie historię. Tajemnice narracji historycznej" czy "Historia Polski". W książce tej, mimo politycznych wtrętów można spotkać się  - zgodnie z tytułem - z metodologią w czystej postaci, poruszono zagadnienie badania źródeł, statystyki i demografii historycznej itd. Na blogu jest opinia "Wprowadzenia do metodologii historii" - autorstwa Ewy Domańskiej i Jana Pomorskiego - i właśnie tę najnowszą mam wykupioną w formie e  booka na czytniku.