Andrzej Chwalba - Samobójstwo Europy - Wielka Wojna 1914 - 1918 . / Tatarkiewicz Historia Filozofii tom I i II.

   Źródło zdjęcia - Lubimy Czytać . 

Jeśli chodzi o książkę Profesora Andrzeja Chwalby  - Samobójstwo Europy - Wielka Wojna 1914 - 1918 - to jest ona dziełem naprawdę obszernym. Prawdziwa biblioteczna cegła, niemniej nie została napisana tylko z myślą o historykach, ale  - jak śmiem twierdzić po lekturze - do znacznie szerszego grona odbiorców. Z tak zwanymi cegiełkami, nie tylko historycznymi - jest powszechny problem: widząc książkę tak obszerną, wiele osób się już z góry uprzedza, zniechęca. Ale nie powinno być w przypadku wyżej opiniowanej. Jest obszerna, jednakże napisana takim językiem, że nawet przeciętny laik potrafi dzięki niej "złapać bakcyla" historii. Obok opisów z  historii politycznej  - jest jej niewiele, mamy świetny wykład na temat genezy I Wojny Światowej, życia codziennego żołnierzy, czy też - bardzo przystępne omówienie militariów. Fakt - czytanie zajmuje, ale nie jest to stracony czas. Zachęcam do odwiedzenia bibliotek :-) . 

 

Władysław Tatarkiewicz - Historia Filozofii tom I. Źródło zdjęć :-> Bonito. Dwa tomy genialnego Autora. Tom pierwszy obejmuje okres od starożytności do średniowiecza. Tom drugi - od renesansu po wiek XIX. I wbrew pozorom - nie jest to lektura żmudna, wręcz przeciwnie - jako klasyka polskiej historii filozofii, po upływie wielu lat - jest z zainteresowaniem czytana przez szerokie grono odbiorców. Osobiście  najbardziej przypadłą mi lektura drugiej części pierwszego tomu - czyli średniowiecza. Władysław Tatarkiewicz kojarzy się przeważnie z przedmiotem "Historia Filozofii" - obowiązkowym chyba w programie wszystkich studiów. Do pierwszego tomu tak więc wróciłem po latach, do drugiego tomu zajrzałem po raz pierwszy. Pozdrawiam i życzę Spokojnych Świąt :-)) . 

 

Dwie książki, dwie opinie - Henryk Zins - Historia Anglii, Jerzy Topolski - Metodologia historii.

  źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Co do tej książki, trafiło do mych rąk starsze wydanie. Praca jest przekrojowa, swoje lata już ma , i chyba bardziej została pomyślana jako przekrojowy podręcznik dla studentów filologii angielskiej. Być może jak to się mawia czy pisze - miejscami "trąci myszką" - to jednak i tak - mimo tego - da się wyłapać mnóstwo ciekawostek. Książkę ubogacają czarno - białe mapy, indeksy i bibliografia. Jednak - jak dla mnie - jest zbyt przekrojowa , bardziej szczegółowe książki na tematy angielskie i brytyjskie czytałem - jednak - można polecić. 

źródło zdjęcia:-> Allegro. Książka też leciwa, miejscami nieaktualna, poza tym wiele wtrąceń o marksizmie - leninizmie. Jednak, podobnie jak w powyżej opiniowanej, pewne rzeczy ciekawe "można wyłapać". Są nowsze książki Autora, między innymi posiadam jego :"Jak się pisze i rozumie historię. Tajemnice narracji historycznej" czy "Historia Polski". W książce tej, mimo politycznych wtrętów można spotkać się  - zgodnie z tytułem - z metodologią w czystej postaci, poruszono zagadnienie badania źródeł, statystyki i demografii historycznej itd. Na blogu jest opinia "Wprowadzenia do metodologii historii" - autorstwa Ewy Domańskiej i Jana Pomorskiego - i właśnie tę najnowszą mam wykupioną w formie e  booka na czytniku.

Starożytna Grecja od prehistorii do czasów hellenistycznych. /Thomas R. Martin/ . /404 strony/

  źródło zdjęcia: Wydawnictwo Poznańskie. Starożytna Grecja wciąż nas fascynuje. Oglądamy filmy i programy historyczne, jeździmy do "ciepłych krajów". Niemniej ciągle często brakuje nam rzetelnych informacji na tematy na przykład którymi w danym momencie się interesujemy. Thomas R. Martin jest wybitnym historykiem, a w swoim księgozbiorze mam jego książkę z kolei o starożytnym Rzymie. Ale czas na Grecję. I niech was nie zrazi fakt, że wyżej wspomniana książka liczy 404 strony, i jest napisana drobnym druczkiem. Jest to fascynująca opowieść , która wciąga od pierwszych stron. Autor stworzył dzieło śmiem twierdzić wybitne: obok historii politycznej mamy historię sztuki, filozofię i życie codzienne. Pozwala ta książka na aktualizację wiedzy i złapanie z pewnością "bakcyla" na tematy starożytne. Piękna konstrukcja, świetny język i tłumaczenie. Polecam .

Trzy książki, trzy opinie

  źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Jerzy Topolski . Rozumienie historii. Uwielbiam książki Autora. W swoich zbiorach mam jego "Historię Polski" i - "Jak się pisze i rozumie historię. Tajemnice narracji historycznej". Powyższa książka jest nieco leciwa, ale , tak na marginesie - można ją polecić nie tylko historykom, czy studentom, ale laikom też. Sporo w niej o tak modnej ostatnio "psychohistorii" - czyli jak na podstawie pamiętników, zapisków itp. rzeczy można wniknąć w psychikę zarówno znanych postaci jak i zupełnie zwyczajnych ludzi. Przypomina to także francuską szkołę historyczną "Annales" - która nie skupiała się na historii "wielkiej", "politycznej" - ale obierała inne punkty badań.

  źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Stanisław Grzybowski - Historia Irlandii. Tego historyka chyba Wam przedstawiać nie trzeba. Pisywał wiele rzeczy popularnych i mniej popularnych. Mnie trafiła się Historia Irlandii z nieco starszego wydania. I ta publikacja jest świetna, narracja sięga od czasów prehistoryczne po czasy współczesne. Dowiecie się z niej sporo o druidach, ich szkołach, dlaczego w Irlandii bardzo późno zaczęły powstawać uniwersytety, dowiadujemy się także bardzo wiele i szczegółowo na temat walk na przestrzeni wielu stuleci dumnego narodu Irlandzkiego z Anglikami. Wprawdzie dzieło przekrojowe i narracja też,  - ale - ta narracja jest niesamowita. Miejscami poetycka , miejscami zupełnie potoczna. Czytając tę książkę miejscami krew się burzy na okrucieństwa, jakich doznawali Irlandczycy. 

Jerzy Łanowski - Literatura Grecji starożytnej w zarysie. Źródło zdjęcia - Lubimy Czytać. Dziełko to czyta się bardzo szybko, i nie jest - uważam - przeznaczone tylko dla filologów czy historyków. Przekrojowa treść w niej ułatwia przyswojenie podstawowych rzeczy na temat literatury starożytnej Grecji. Są ciekawostki, napisana została  - tak myślę - w tak przekrojowy sposób, że może dotrzeć do wielu humanistów. Polecam :-) . 

Królowa. /Andrew Morton/ /e - book / .

 

źródło zdjęcia: własne. Królowa Elżbieta II przez większość swojego życia byłą postacią legendarną,  - człowiekiem orkiestrą, która na pierwszym miejscu stawiała sprawy państwowe ponad inne. Morton stworzył książkę, która - jak sam zaznaczył - tworzy wizję Elżbiety II jako postaci niestety tragicznej. Przede mną jeszcze inny wykupiony e  - book - pióra Hardmana. Ciekawy Windsorów Czytelnik znajdzie tu wiele, bardzo dużo dla siebie. Mnóstwo ciekawostek, przypisy, fotografie. Historię relacji Królowej i Lady Di, sporo o Karolu, sporo o Camilli. I ważne jest to, że szybko się czyta, zresztą czytanie na czytniku wymaga pewnej dyscypliny. Królowa Elżbieta II - jak wspomniałem - można rzeczywiście odnieść wrażenie, że była postacią tragiczną, chociaż po wielu przeczytanych jej biografiach - nie do końca można się z tym stwierdzeniem zgodzić. Niemniej - polecam tę książkę, z racji wielu ciekawostek i "odsłonięcia" kurtyny Windsorów w tejże publikacji .  

PS. W publikacji jest sporo nowych rzeczy, tj. nowych ustaleń na wiele różnych spraw związanych z Windsorami . 

Camilla. Prawdziwa historia królowej małżonki. /e - book / . Angela Levin.

 

Nie jest łatwo pisać o Camilli. Z jednej strony przez lata żyjąca w cieniu brytyjskiej monarchii i jej systemu, z drugiej - ostatnimi czasy - koło napędowe tejże. Przez lata żyła w cieniu, przez lata była "tą drugą", by stać się "tą pierwszą" i zostać w końcu Królową Małżonką. Elżbieta II bardzo długo, niemal do swej śmierci - zachowywała dystans do Camilli. Ta jednak, bardzo ciężko pracowała na swoje uznanie i w końcu Elżbiety II życzeniem stało się, by po jej śmierci Camilla w końcu otrzymała tytuł "Królowej Małżonki".

Książkę -  e  - booka szybko się czyta, poza tym taka forma zawsze u mnie wymaga większej uwagi. Co do Netflixa - i "The Crown" - dzięki tej książce nie zamierzam wykupywać dostępu do niego. W książce czegoś pewnie zabrakło, pewnych sensacji, można powiedzieć, że miejscami dziełko jest nieco "lukrowane". Ale: pokazuje Camillę jako właśnie tę kobietę, która zawsze, zawsze wiedziała, jak zadowolić Karola, kiedy mu doradzić, a kiedy zejść z drogi.

Nowe nabytki - e booki - Woblink.

 Moje dwa czytniki wzbogaciły się o trzy e booki zakupione na Woblink:-> oto one:-> 

Czytaliście już coś może? Pozdrowienia ! .

4 opinie.

 Tadeusz Zieliński - Rzeczpospolita rzymska. Źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Książka już dość leciwa, niemniej ciekawa. Czyta się świetnie, jest dużo barwnych ilustracji, i mamy świetną konstrukcję, co jeszcze bardziej uprzyjemnia spędzony nad nią czas. Polecam, dużo ciekawostek.

 Georgie Blalock - Królewska buntowniczka. Powieść o księżniczce Małgorzacie Windsor.  - > źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Beletryzowana opowieść o Czarnej Owcy Windsorów. Ta, która od dziecka byłą zawsze druga i ta, której nie pozwolono iść za głosem serca. A to wszystko oczami Very, arystokratki, która została damą dworu Księżniczki Małgorzaty. Czyta się bardzo szybko - aż , za szybko . Z kolei na swoim Kindle mam 5 wykupionych już dawno e booków o Windsorach, które są przeczytane, ale wciąż do nich wracam. 

 

  Andrzej Szcześniak - Historia w szkole średniej. Repetytorium. Też książka biblioteczna , a źródło zdjęcia:-> Tezeusz. Pomogła coś tam powtórzyć, są też ciekawostki i materiał miejscami, którego próżno szukać w innych repetytoriach. Polecam . 

Jan Wikarjak  - Gramatyka opisowa języka łacińskiego . 

źródło zdjęcia - Lubimy Czytać. Kolejna biblioteczna, i szczerze polecam osobom, które miały już okazję zetknąć się z łaciną. Gramatyka opisowa jest niejednokrotnie lepszą książką niż wiele przekrojowych podręczników do łaciny. Sporo w niej o historii łaciny, wszystko klarowne i przejrzyste.

Marcin Luter - John Todd.

źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Książka poniżej recenzowana pochodzi z księgozbioru Biblioteki Pedagogicznej. Pierwszy raz przygodę z nią zacząłem na drugim roku studiów, potem znów wypożyczałem i znów wypożyczałem. Jak widzicie - cieszy się u mnie specjalną popularnością. Jest to prawdziwa przygoda czytelnicza, od siebie dodam, że bez względu na wyznawany raczej światopogląd. Marcin Luter to postać, która poprzez własne  , intelektualne boje i samotną walkę przed 1517 rokiem - z własnymi demonami i wątpliwościami , chcąc nie chcąc doprowadził do powstania kościoła ewangelickiego. A właściwie kościołów. Początkowo nie chciał tego, chciał jedynie by aktualny Kościół się odnowił, ale przybicie w 1517 roku 95 tez - ostatecznie ruszyło olbrzymią lawinę nie do zatrzymania. Czyta się świetnie, mnie trafiło się bodajże wydanie z 1983 roku. Napisana książka "ze swadą" - wciąż wywołuje u Czytelnika rozmaite refleksje. polecam.

 

Język łaciński dla prawników. /Jan Rezler/ .

 źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Książka ta pochodzi ze zbiorów Biblioteki Pedagogicznej. Wypożyczyłem ją dlatego , że moja przygoda z językiem łacińskim - mimo, że lektorat zakończyłem w 2004 roku - wciąż trwa. W swoim księgozbiorze z kolei posiadam książkę "Język łaciński dla lektoratów szkół wyższych". Książka wyżej opiniowana świetnie ją uzupełniła. "Język łaciński dla prawników" - jest skonstruowany tak, że przyswajanie języka łacińskiego nie stanowi większego problemu. Na końcu jest solidny indeks, z resztą pod każdym "preparowanym" tekstem jest zamieszczony bardzo pokaźny słownik, tłumaczący, naprawdę dogłębnie każde słówko, a także historię użycia danej konstrukcji. Czyli mamy sporo historii łaciny. Polecam, oczywiście humanistom, filologom klasycznym, historykom i prawnikom ;-). Książka wbrew nazwie nie nuży, można ją śmiało czytać i zgłębiać - jest przystępna, zresztą język łaciński - mimo , że martwy jest językiem fleksyjnym jak język polski .

Wiktoria i Oliver Cromwell. /3 opinie/.

 Lytton Strachey - Królowa Wiktoria. Dzieło długie, doskonale się czytające , i będące do tej pory sporym kompendium wiedzy na temat królowej Wiktorii. A postać to zacna, i bardzo kolorowa zarazem. Ta, której wszyscy się bali. Ta, której nienawidzono. Ta, która uzyskała koronę będąc prawie dzieckiem. Polecam ! 

Cromwell i jego wiek - Stanisław Grzybowski. Stanisława Grzybowskiego można nie przedstawiać: pisał on fenomenalne biografie, i taka jest też ta. Napisana z rzetelnością, wspaniałym , miejscami niemal poetyckim językiem, co rzadko się zdarza w prozie historycznej.

Christopher Hill - Oliwer Cromwell i Rewolucja Angielska - czyta się z pewnością gorzej niż Grzybowskiego, ale też jest warta uwagi. Powróciłem do niej po latach. I polecam, jest to zagraniczny Autor, więc i inne spojrzenie na Rewolucję Angielską :-) .

Trzy opinie .

 Urlop blogowy zakończony. Ale  - czytałem wszystko, nawet podręcznik do pierwszej klasy LO poziom rozszerzony - chemia. Dziwne, prawda? Ale jeszcze do niedawna myślałem o studiach w tym kierunku. W wolnej chwili nadal czytam chemię i biologię. Odwiedziłem m.in. po dłuższym czasie Bibliotekę Pedagogiczną u siebie i znalazłem prawdziwą perełkę - "Język łaciński dla prawników". Perełka dlatego , że czytanki są krótkie, słownictwo do nich bardzo dobrze podane i wytłumaczone - oraz multum wiadomości na temat historii łaciny. Ale dziś inne książki - w skrócie:-> zdjęcia własne. 

Maria Jaczynowska - Dzieje Imperium Romanum. Jest to prawdziwa cegła, poza tym  - szczerze Wam napiszę - stan badań wymaga aktualizacji, niemniej jednak lektura tej książki jest bardzo interesująca, narracja Autorki wciąga. Poza tym potrzebowałem czegoś innego niż "Starożytny Rzym" Martina czy też "SPQR" filolożki klasycznej Mary Beard - które posiadam w księgozbiorze własnym. Powyższa była książką biblioteczną, z Publicznej. Zachęcam Was do jej lektury, ale trzeba wydzierżawić sobie trochę czasu ;-) . 

Marian Kallas - Historia ustroju Polski X - XX wiek. Z góry wielki pardon za ten tekst podkreślony - blogger mi szwankuje. I tę lekturę Wam mogę polecić , bo w końcu dotyczy naszej Ojczyzny. Napisana ze swadą, nie zraża żaden język prawniczy czy coś podobnego. Też książka biblioteczna, z Publicznej. Przeczytałem w dwa dni. Ciekawostek w niej mnóstwo, pozwala poszerzyć wiedzę  - bądź ją zaktualizować. 

Lech Dubiel - Historia doktryn politycznych i prawnych do końca XIX wieku. Kolejna książka z Publicznej. Szukałem czegoś z prawa rzymskiego, nie było, więc postanowiłem wypożyczyć tę pozycję . I nie żałuję. Wspaniała panorama doktryn i prawnych i politycznych, napisana i ułożona niezwykle precyzyjnie, bardzo szybko przeze mnie przeczytana. Też pełno ciekawostek, mimo tematyki - nie nuży i wciąga.

Przerwa wakacyjna na blogu do 31 sierpnia 2023 roku.

 Przerwa wakacyjna na blogu Historycznik od 30 lipca 2023 roku do 31 sierpnia 2023 roku. Blogerom wakacje też się należą. W tym czasie będę jednak nadal  aktywny na Facebooku i na Instagramie. Tydzień nad Morzem to było za mało. Od czasu do czasu będę Was odwiedzał, ale przeważnie nie będę komentował. A nad Morzem było cudnie. Łeba - siedem dni, w tym jeden dzień Gdańsk i Sopot. Wprawdzie nigdzie już tego lata raczej nie wyjadę, ale robię sobie "blogerski urlop" .

Gramatyka cywilizacji - Fernand Braudel . /616 stron / .

 

Źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Książka ta jest prawdziwą cegłą, liczy bowiem 616 stron. Niemniej jednak nie jest to żadna przeszkoda w czytaniu - wprost przeciwnie - czyta się bardzo szybko. Przed laty została pomyślana jako podręcznik do historii dla francuskich maturzystów. Z historią bowiem jest tak, że jest wybitnie eurocentryczna - większość podręczników, książek - skupia się na Europie głównie, jej historii, pomijając tak zwane historiograficzne peryferie. I powyższa książka, skupia się głównie właśnie na tak zwanych peryferiach. Nie wiem do końca, jak wytłumaczyć jej tytuł - ale chyba najprościej : analiza cywilizacji na świecie. Pełno tu przeskoków i geograficznych, i czasowych. Braudel właśnie skupia się nie tylko na Europie, ale na innych kontynentach i kulturach. Są też tutaj wątki polskie. Jak wspomniałem na początku - czyta się szybko, język jest bardzo przyjemny, jak i sama lektura - nie nuży, zaciekawia, miejscami zadziwia. Jak i zadziwia ujęcie tematu książki.

 

Historia powszechna. Starożytność. Józef Wolski. /607 stron / .

 

Zdjęcie: własne. Prezentowana książka jest książką biblioteczną. Służyła mi dzielnie na pierwszym roku studiów historycznych. Zaznaczam, że są nowsze pozycje, między innymi Adam Ziółkowski - Historia powszechna. Starożytność - którą posiadam we własnym księgozbiorze. Zaś książka Józefa Wolskiego - mimo, że cegiełka, to jest skonstruowana w taki sposób, że czyta się ją bardzo szybko - i - co najważniejsze - lektura nie nuży. A zawdzięczać to możemy bardzo dobrej konstrukcji dzieła. Polecam ją , znajdziecie w każdej bibliotece. Przypomniała mi wiele, na przykład na temat rzeźby hellenistycznej, czy przemian politycznych na Bliskim Wschodzie w antyku. 

Ps.Od 15 - go lipca do 21  - go lipca przerwa na blogu. Nie będę do Was w tym czasie ani wchodził, ani komentował.

Elżbieta I - John Ernest Neale, PIW, 382 strony.

  źródło zdjęcia: Lubimy Czytać. Książka niniejsza jest w sumie już - historiograficzną perłą, ze względu na rok wydania. Na rynku polskim mamy jeszcze między innymi biografię tej wielkiej władczyni pióra Grzybowskiego. Sama Elżbieta I nie była z kolei ulubioną postacią Elżbiety II (już Świętej Pamięci) - która zwykła mawiać, że "nie lubi Elżbiety" - w domyśle, oczywiście - Pierwszej.

Książkę czyta się dość szybko, na plus można także zaliczyć i to, że zawiera przypisy, fotografie . Jak wspomniałem na początku - ze względu na rok wydania oryginału - to już jest faktycznie - historiograficzna perła. Elżbieta I niewątpliwie była wybitną władczynią, kładącą podwaliny pod imperium brytyjskie. Nie zdecydowała się na małżeństwo, w sprawach wiary była dość ostrożna i płynna. Nie zdecydowała się bowiem oficjalnie na bardzo głębokie reformy, w duchu prezbiteriańskim. Elżbieta będąc na nabożeństwach anglikańskich  - miała w swym zwyczaju je dość często przerywać, gdy duchowny poruszał w kazaniach niewygodne dla niej tematy. Sporo w książce jest o życiu na elżbietańskim dworze, oraz o rozmaitych właśnie dworskich intrygach, koteriach, stronnictwach. Bardzo dużo też omówień politycznych niuansów. 

Co do Marii Stuart - i jej stracenia. Elżbieta bardzo długo wahała się nad podpisaniem wyroku. Jednak chyba - nie miała wyjścia. Autor sprawnie porusza tę tematykę, Elżbieta była nieodrodną córką swego ojca, Henryka VIII, będąc kobietą - wykonywała zawód męski. Pamiętać też należy, że żyła w ciągłym  - przez większą część swego życia - zagrożeniu. A to katolickie mocarstwa, marzące o strąceniu jej z piedestału, a to kłopotliwi sąsiedzi, a to właśni poddani - dla których protestancka kobieta na tronie - nie była wygodna. 

Książka jest książką biblioteczną. Zachęcam do przeczytania, rzuca światło na wiele spraw, i świetnie przybliża obraz tej niezwykłej władczyni, legendy, która trwa do dnia dzisiejszego.

Trzy książki - opinia zbiorowa. /Karol I - Charles Carlton - 590 stron/ /Wprowadzenie do metodologii historii - Ewa Domańska, Jan Pomorski - e book,572 strony/ ./Martin Kitchen - Historia Europy 1919 - 1939,532 strony/ .

  Karol I  - któż z nas nie słyszał o słynnej angielskiej wojnie domowej , w XVII wieku? Autor stworzył doskonałą opowieść, opowieść o postaci  - niestety bardzo tragicznej. Chociaż jest to biografia, jednak czyta się z zapartym tchem, mnie może szybciej - bo od niedawna postanowiłem zgłębić ten temat. No i mam bzika na punkcie Wielkiej Brytanii, Anglii też. Czytający bloga Imperium Lektur 2 doskonale o tym wiedzą. Ale moim zadaniem jest zachęcać do czytania książek historycznych. I powyższą czytałem z wypiekami na twarzy, strona po stronie. A czytam wszystko, nie tylko główną treść , ale i przypisy oraz bibliografię. Tak więc Karol I - postać tragiczna, ale i tragiczna na własne życzenie - niestety. Książkę się w sumie czyta jak  - miejscami - książkę przygodową, bo i taki wycinek dziejów opisuje.

 Wprowadzenie do metodologii historii - to e  - book, ale można i książkę tę dostać w formie papierowej. Na moim drugim czytniku liczyła przeszło 600 stron, ale przeczytałem do końca. I polecam, to pozycja nie tylko dla studentów historii, historyków, nauczycieli historii, ale będzie też i pomocna dla filologów czy historyków sztuki. Jak i pozostałych humanistów. Wprowadza nas w arkana niesamowite, bo mamy np. osobne podrozdziały zajmujące się na przykład..."digitalizacją" historii. Żyjąc w XXI wieku nie uciekniemy także od innych nauk. Humanistyka bardzo często zazębia się teraz nie tylko z informatyką, ale i z naukami przyrodniczymi, czy chociażby ścisłymi.

Kitchen  - Historia Europy 1919 - 1939 - to też książka, którą można polecić. Przy czym, bardziej na poziomie starszych klas szkół średnich. Tak, od tego pułapu wiekowego mniej więcej. Służyła mi na studiach jako lektura do egzaminu z Historii Powszechnej 1918 - 1945". Swoje zadanie spełniła, jest bardzo dużo ciekawostek, zaś sama lektura wymaga - przyznać to muszę - pewnej "dyscypliny czytelniczej" - czyli zaczynając czytać tę pozycję - czytamy do końca. 

Vademecum Historyka Starożytnej Grecji i Rzymu. /praca zbiorowa/ / 375 stron/ .

  źródło zdjęcia:-> Lubimy Czytać. Książka ta jest książką niezwykłą. O ile trzeba nieco przebrnąć przez początek - to dalej już leci. Przyznam że ostatnio mam "fazę" na starożytność w każdym rodzaju. I Vademecum to jest bardzo nietypowe, które można polecić nie tylko historykom, czy historykom sztuki, ale i zupełnym laikom. Starożytność grecka i rzymska - wciąż nas pasjonuje. W dziele są także wątki polskie, w rozdziale o numizmatyce, czyli o starożytnych monetach. Frapujący jest dość obszerny fragment - o redakcji tekstów starożytnych - i rozdział ten dokładnie analizuje i informuje nas o problemach związanych z tzw. autentycznością źródła. Np. Tekst A jest zachowanym tekstem starożytnym, w części. Tekst B - poprawionym przez średniowiecznego mnicha. Tekst C - poprawiony bądź zredagowany przez humanistów renesansowych.I tutaj rozpoczyna się praca. I zagadka: co zrobić ze źródłem B i C . Dzieło to - Vademecum  - nie jest nużące, jest bardzo ciekawe, liczące 375 stron z rozmaitymi wklejkami i ilustracjami. Polecam tę lekturę - dość szybko się czyta, i znajdujemy w niej wiele ciekawostek.

Życie codzienne w Egipcie greckich papirusów . Anna Świderkówna, /406 stron/ .

źródło zdjęcia :-> Lubimy Czytać. Ostatnimi czasy znów odkrywam starożytność , a zwłaszcza hellenizm. Przerabiam między innymi podręcznik Adama Ziółkowskiego - "Starożytność" - ale muszę przyznać, że wciąż przybywa nowych odkryć, wykopalisk, itd. Książka Anny Świderkówny "Życie codzienne w Egipcie greckich papirusów" - jest kolejną perłą historiograficzną. I nie tylko perłą, lecz świetną lekturą. A lektura jest ułatwiona przez liczne ilustracje. W książce powyższej mamy wiele rozmaitych ciekawostek, - oscyluje treść zwłaszcza wokół życia codziennego. Starożytni mieli wiele trosk i problemów podobnych do naszych. Czyta się z zapartym tchem, a na końcu mamy świetnie ułożoną bibliografię i przypisy. Greko - Egipcjanie to niezwykły temat. Zaś starożytna Aleksandria była miastem nie "egipskim",  - lecz - leżącym przy Egipcie. Mieszkańcy procesowali się, zawierali małżeństwa, pracowali, kłócili się, ucztowali i pochłaniała ich też religia. Wspaniała mieszanka ras, kultur, języków i tradycji. Zachęcam do lektury :-) .

Cywilizacja hellenistyczna ,William Woodthorpe Tarn, 606 stron .

 

 Książka niniejsza ma swoje lata, niemniej jednak nie jest to dzieło, które ze względu na datę wydania należy odtrącić. Na początku mamy nieco historii politycznej, która jest świetnym wprowadzeniem do dalszej narracji. Utkany obraz przez Tarna - szczerze napisawszy - powoduje, że chce się sięgnąć po lekturę drugi raz. Skonstruowana jest bardzo dobrze, po historii politycznej mamy ukazaną całą panoramę dziejów cywilizacji hellenistycznej. Trochę zadziwia niechęć Autora do astrologii , zwłaszcza przy omawianiu w końcowych partiach osiągnięć astronomii i innych nauk doby hellenistycznej. Powstała książka niezwykła, książka panoramiczna, która powoduje , że się ją chłonie jak woda gąbkę. A teraz pewna ciekawostka: wiwisekcji w czasach hellenistycznych poddawano bardzo często przestępców. Co - szokuje. I co przyczyniło się do rozwoju medycyny. Nie znano niestety wtedy środków znieczulających.Z podobnymi publikacjami jest pewien problem: są tzw. starej daty, i są nowsze rzeczy o hellenizmie,  - nawet w języku polskim, ale w moim skromnym odczuciu  - należy sięgać po wszystko, co w danej chwili nas interesuje na dany temat w historii. Wszak okres hellenistyczny to czas, kiedy mieszały się rasy, kultury, języki - i powstawały wspaniałe ich "amalgamaty" . 

zdjęcie: fotografia włąsna.

Europa XX Wieku - Antoni Czubiński /473 strony/ /Biblioteczna/ .

  źródło zdjęcia: Lubimy Czytać. Historia XX wieku jest w sumie jak studnia bez dna: mamy bardzo wiele źródeł, co związane jest bezpośrednio z rozwojem nauki i techniki. Opiniowana książka była moją lekturą do egzaminu na III roku studiów. Nie jest to w ścisłym znaczeniu podręcznik, lecz synteza bardziej popularnonaukowa. Nie ma tutaj niezrozumiałego języka, co rusz trafiamy na jakąś ciekawostkę, bądź na stwierdzenie, które każe nam właśnie coś wynotować z tej publikacji. Szkoda tylko, że zabrakło map czy ilustracji, ale Europa XX wieku nie pretenduje do miana podręcznika - jak wspomniałem na  początku, tylko do przekrojowej syntezy, skierowanej nie tylko do humanistów.

Historia zwierząt kręgowych - Henryk Szarski. /458 stron/ . /Biblioteczna/ .

  Źródło zdjęcia: Lubimy Czytać. Książka ta jest książką biblioteczną. Trafiło się dość leciwe wydanie, niemniej lektura jest bardzo pasjonująca i stanowiła świetną przygodę. Historia bowiem to nie tylko ludzie, cywilizacje, przewroty i przełomy czynione przez wybitne jednostki, ale i śmiem twierdzić - także dzieje zwierząt. Publikacja jest spora objętościowo, ale nie stanowi to żadnej przeszkody. Tym bardziej, że mamy tutaj wiele ciekawostek, i nad wieloma rzeczami wypada przystanąć nieco i przemyśleć pewne rzeczy. Czy rekomenduję ją Czytelnikom? Myślę, że tak, mamy tutaj zamieszczonych wiele schematów i rysunków, i nie tylko przyrodnicy odnajdą się w lekturze dzieła. Swoją drogą  - lektura takich książek od czasu do czasu jest potrzebna, nie można chyba zamknąć się w "czytelniczej strefie komfortu" - ja przyznam, siedzę teraz w starożytności, a poznawanie historii zwierząt kręgowych pozwoliło mi na wiele refleksji i przemyśleń.

Historia świata hellenistycznego. 323 - 30 P.N.E. /R. Malcolm Errington, Wydawnictwo UJ, 400 stron/ .

  źródło zdjęcia: Lubimy Czytać. Uwielbiam starożytność, i miałem okazję bronić się w 2007 roku z antyku chrześcijańskiego. Jednak tym razem nie o antyku chrześcijańskim mowa, a o hellenizmie. O wspaniałej epoce trwającej od 323 roku p.n.e. do 30 roku pn.n.e. Muszę przyznać, że oprócz tego, iż w tym momencie odkurzam angielski i łacinę, a także biorąc się na poważnie za hebrajski i i grekę klasyczną - ta książka przypadła mi do gustu, mimo ,że w lwiej części na jej kartach mamy olbrzymią ilość historii dyplomatycznej i wojen. Aleksander Macedoński pozostawił po sobie olbrzymie imperium, które się rozpadło, zaś klasyczna greka zagościła na obszarze od Egiptu po dolinę Indusu. Nie ma tutaj kolorowych map, za to mamy prezentację awersów i rewersów wybitnych postaci epoki. Lekturę ułatwiają tablice chronologiczne, na początku każdego rozdziału - i zamieszczone pod nimi najważniejsze daty - wokół których toczy się akcja. Lektura - mimo objętości - jest bardzo frapująca, i nie zajmuje tak wiele czasu, chociażby z tego względu, że poprowadzona jest sprawnie, z historiograficznym wyczuciem. Na końcu jest też przydatna bibliografia.

Dzieje starożytnego Egiptu. /Nicolas Grimal, PIW, 508 stron / .

  źródło zdjęcia : Lubimy czytać. Starożytny Egipt wciąż pasjonuje. Zaś egiptologia jest dyscypliną raczej ścisłą, wciąż ukazują się nowe wyniki badań, nowe odkrycia. Osoby zainteresowane tematami egiptologicznymi zmuszone są do aktualizowania wiedzy. Niniejsza recenzowana książka jest dziełem przekrojowym  - obejmuje swą treścią czas od od początków Egiptu do po  okres dostania się pod wpływy perskie i hellenistyczne. Lektura - szczerze przyznam - zajmuje trochę czasu. Ale nie będzie to dla Was - Drodzy Czytelnicy - czas stracony. Obok zawikłanej historii politycznej  - mamy plastyczne opisy życia codziennego, starożytnych Egipcjan, a także mnóstwo ciekawostek. Między innymi na temat balsamowania zwłok. Jak wiemy - starożytni Egipcjanie wierzyli, że dusza po śmierci będzie trwać, dopóki zwłoki będą w nienaruszonym stanie. W publikacji jest mnóstwo zdjęć, map, wykresów, schematów, ilustracji, a także kolorowych i czarno białych zdjęć. Są też zamieszczone tablice genealogiczne. Jak na początku wspomniałem - odkryć wciąż przybywa, ale książka Grimala jest dziełem przekrojowym, więc można śmiało po nią sięgnąć , między innymi planując wypoczynek w Egipcie.

Maria Skłodowska - Curie . Francoise Giroud . /PIW/ . Książka biblioteczna.

źródło zdjęcia: Lubimy Czytać. Biografia ta była dla mnie odkryciem po latach. Chodziłem w swoim czasie do Liceum imienia Marii Curie - Skłodowskiej. Czytało się bardzo szybko, a to jest ważne. Książka jest okraszona licznymi biało - czarnymi fotografiami. Biografia - warto nadmienić - zaskakuje. Autorka prowadzi swoją narrację na temat dwukrotnej polskiej Noblistki począwszy od najmłodszych lat Skłodowskiej po jej śmierć. Utkany obraz, jaki się wyłania z kart tego dzieła - jest fascynujący. Mamy bohaterkę liczącą każdy grosz, bohaterkę, która - musi stawiać wielu, naprawdę wielu wyzwaniom. Ale która - to ważne - umiała dopiąć swego. Maria Skłodowska była postacią wszechstronną. Dzisiejsze szkoły i uniwersytety - i wychowanie, niestety takiej wszechstronności nie zapewniają. Ciekawy jest też wątek miłosny, który rozwinął się w życiu Noblistki po śmierci Piotra Curie .